aslında son post falan demişitm..nedense yazmak istedim..belki de beni elegeçirmeye çalışan sevgi bencilliğimi afaroz etmek istedim..
çok hata yaptım.hep aynılarını yaptım.işin kötü tarafı hatayı anlayıp tekrar yaptım.
neden böyleyim.neden böyle oldum..sevgi beni manyaklaştırıyor mu acaba,yoksa ben çoktan mı manyaklaştım.neden söz dinlemez,laf bilmez,halden anlamaz oldum.kalbimi üstüsüte kırdım,parçaladım,tarumar ettim..eyyy zeki müren patlat bi tane..beni başkası anlamaz.sigaralar..siz de yanıp sönün,doldurun içimi.....dumana boğun beni..
kızgınım kendime...kızdırdım kendiimi..verdiğim zöleri ne kadar çabalasam da bozdum ya da bi çuval incir berbat ettim..oldu mu şimdi böyle..gerçeklerden çok gerçek olmayanlara takıldım kaldım..içim acıyo,içim yanıyo..artık ağlayamıyorum..gözyaşlarım bile küstü artık bana..akmıyorlar zahmet olmasın diye..çünkü onları çağıran da benim..kızgınlar bana..
durum-susum yok mu benim?nlamaz mıyım ben laftan?oysa ki böyle değildim..ne yordu beni?ne değişti????needen böyle oldum..içli içli oku zeki müren ..oku da sen de yak içimi...
yoruldum kendimden..yoruldum..dinlenmek istiyorum.dinlenmek..huzur bulmak ve huzur vermek istiyorum.
herşeyin dozunu kaçrdım..ve..mehtaplı gecelerde hep seni andım..

Hiç yorum yok: