bazen kendimi anlayamıyorum..kendim anlamadığım yetmediği gibi başkalarının da beni anlamamasını sağlıyorum..bi tuhafım ve bunu sonradan farkediyorum..acı çekmek,üzülmek,kahrından inim inim inlemek bile fayda etmez..
herşey üstüste gelir..aile,sevgili ve ben..bunların içinde en çok bana gelen ben..
ilişkiler coca cola gibi.fazla sallarsan patlar.ben patlattım mı bilmiyorum ama gazını kaçırıp tadını bozduğumun farkındayım.bildiğim tek şey değişmesi gereken şeyler..tam oldu işte yaptım diyorum ama bi çuval inciri berbat ediyorum.hem de nasıl berbat etmek..paramparça...
bazen tanrının beni baştan yaratmasını istiyorum..yeni bi beyin mesela..sıfır km.ya da olumsuzlukların olmadığı bi karakter..
çokluğuyla övündüğüm aklım bana yetmiyor..ve yine kendime söylüyorum: noluuurrrrr rukk kurtar beni benden..artık saçmalamak istemiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder